بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
ما مسئولان خیلی باید مراقب حرف زدن و تصمیم‌گیری خود باشیم. مسئولیت به همین علت محترم است و به همین جهت است که مردم برای مسئول احترام قائلند؛ چون پشت سر کار و تصمیم‌گیری او دنیایی از مسئولیت وجود دارد که او قبول می‌کند. اگر این شخص خود را مسئول دانست، واقعا شایسته‌ی این تکریم و احترام هم هست؛ اما اگر مسئول ندانست، همه چیز مشکل می‌شود. (مقام معظم رهبری، 26/01/1383)
از هنگامی که انسان چشم می گشاید و می تواند خوب و بد را تشخیص دهد، برای یادگیری از رفتارهای دیگران الگوبرداری می کند؛ در کودکی از پدر، مادر و اطرافیان، در مدرسه از همکلاسی ها و در جامعه از همسالان خود. و هر چه انسان به مراحل بالاتر می رود این الگوبرداری ادامه می یابد.
در دوران قبل از انقلاب، مردم از رفتار علما الگوبرداری می کردند. انسان برای رسیدن به کمال، می بایست در صراط مستقیم قرار گیرد و الگوهایی مناسب این راه برگزیند و به همین منظور، خداوند پیامبران و بعد از پیامبر خاتم صلوات الله علیه، اهل بیت علیهم السلام را فرستاد و برای بشریت حجت را تمام کرد.
متأسفانه امروزه دشمن توانسته است با اقدامات و فعالیت های خود، ذائقه مردم و مخصوصاً قشر جوان را تغییر دهد. لیکن هنوز هم برخی بزرگان سیاسی کشور، خصوصاً مقاماتی که به نحوی با آرای مردم متصدی امور سیاسی کشور می شوند، به دلیل جایگاهی که در نظام جمهوری اسلامی ایران به آنها تعلق گرفته است، برای نسل جوان که الگوپذیری از ویژگی های آنهاست، به عنوان سرمشق و ملاک تمیز خوب و بد قرار می گیرند. این الگو پذیری در فضای مجازی نیز وجود دارد؛ حضور و فعالیت مسئولان دولتی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دیگر رجل سیاسی در فضای مجازی، خصوصا برخی شبکه های به اصطلاح اجتماعی، مهر تائیدی برای حضور و نحوه ی فعالیت جوانان در این فضاست.
آنچه که امروز روح دغدغه مند دلسوزان انقلاب را به درد آورده، حضور فعال و گسترده دشمن صهیونیستی، از طریق جنگ افزازهای ضد تعاملی و جاسوسی اینترنتی، در زندگی خصوصی افراد است. مسئولین باید به هوش باشند؛ چرا که جوانان با مشاهده حضور و فعالیت آنها در این شبکه های ضداجتماعی، به گونه ای استفاده از این جاسوسکده ها را بی اشکال و حتی ضروری تلقی می کنند. و این چنین توده ی رو به رشدی از کاربران با اطلاعات گوناگون تشکیل می شود که مسلماً دشمنان اسلام و مسلمین از این اطلاعات جهت دستیابی به اهداف پلید خود بهره می گیرند. این در صورتی است که طبق اقرار صاحبان و مالکان شبکه های ضداجتماعی، این دالان های بی در و پیکر اطلاعاتی تحت وب یا تلفن همراه، کانال‌های مهم تهدیدات امنیتی برای سایر کشورها هستند. شنود، تخلیه اطلاعات، انتقال اطلاعات، طبقه بندی و آنالیز آنها جهت تأثیر بر افکار عمومی از جمله اهداف این نجس افزارها می باشد. گو اینکه تاکنون اسناد جاسوسی و سوء استفاده های اطلاعاتی دشمنان صهیونیستی از مسئولان کشور ما نیز به کرات افشا شده است؛ مانند جاسوسی آنلاین از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که علیرقم توصیه ها و تذکرات امنیتی فراوان، هنوز در سایه بی توجهی برخی از نمایندگان، ادامه دارد.
کارشناسان علوم استراتژیک معتقدند اطلاعات، قدرت می آورد و هرقدر میزان اطلاعات و داده ها گسترده تر و عمق آن بیشتر باشد، قدرت حاصل شده برای صاحبان این بانک اطلاعاتی بیشتر خواهد بود. به همین خاطر در طول تاریخ، حاکمان و دولت ها، برای دستیابی به قدرت بیشتر، به دنبال کسب اطلاعات و پردازش آن ها بوده و هستند. در عصر حاضر، جنگ اطلاعاتی بین کشورها، بر سر رسیدن به اطلاعات حداکثری از موضوعات مهم است و این اطلاعات به عنوان ابزاری لازم برای اقدام در حوزه های گوناگون تلقی می شود. اگر در گذشته تخلیه اطلاعاتی باید به وسیله عنصری واقعی، همچون وسایل و دستگاه های جاسوسی و یا فردی جاسوس صورت می پذیرفت، با گسترش تکنولوژی و پیشرفت ابزارهای مرتبط با فضای مجازی، علی الخصوص شبکه‌های ضد اجتماعی بستر وب و تلفن همراه، اکنون سرویس‌های امنیتی دولت های صهیونیستی، کار تخلیه اطلاعاتی را، توسط خود کاربران کشورهای مختلف، به آسانی و بدون هیچ واهمه ای، انجام می دهند. بنابراین دیگر دغدغه ی به خطر افتادن جان عامل اطلاعاتی یا مخبر خود در زمین دشمن مورد نظر را، نداشته و با سهولتی غیر قابل باور به صورت لحظه ای و مستمر، اطلاعات، گفتگوها، عقاید و برنامه های اشخاص و گروه های مختلف را رصد می کنند تا در موقع لزوم به این اطلاعات مراجعه و با یک جمع بندی کلی نقشه راه خود برای برنامه های شوم بعدی را ترسیم نمایند.
هر نظام چه در مرحله ی شکل گیری و چه در مرحله گذار و ثبات، جهت رسیدن به اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت خود نیازمند پاسداری از دستاوردها، آرمان ها، ارزش ها و حقیقت باطنی که عامل تشکیل آن بوده است، می باشد. تاریخ نشان داده هرگاه یک حکومت از هویت خویش تهی یا دور گردد، دیر یا زود به اضمحلال و سقوط می انجامد. لذا حکومت ها با علم به این مهم سعی در حفاظت از مجموعه عوامل دخیل در پایداری و ماندگاری خود می نمایند.
امنیت ملی به عنوان اقدامات حفاظت اطلاعاتی، در حوزه های مختلف امنیتی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تعریف می‌شود. در زمان جنگ، برای موفقیت در هر عملیات رزمی، تیمی برای شناسایی و کسب اطلاعات، مخفیانه به محل استقرار دشمن می رفته است تا با اشراف بر شرایط و امکانات دشمن بتوانند به درستی طرح نبرد را عملیاتی کنند و از سوی دیگر، از اطلاعات جنگی، نقشه ها و تصمیمات حفاظت می شد تا مبادا با جاسوسی دشمن، عملیات لو رفته یا شکست بخورد.
امروزه با توجه به این که گسترش و فراگیری فضای مجازی شکل جدیدی از رویارویی جبهه حق و باطل را فراهم آورده، دولت های صهیونیستی و در رأس آنها، آمریکای جنایتکار که سازنده و کنترل کننده اینترنت هستند، هدف از طراحی آن را هم راستا با اهداف سلطه جویانه و در یک کلام استعمار و استثمار دولت ها و ملت های دیگر می دانند و با توجه به روش های مختلف در حوزه جنگ نرم، ضمن تحمیل ابزار خود به عموم مردم جهان، پروژه کنترل و هدایت ذهن ها را در برنامه های مدونی که بر پایه حفظ امنیت کارتل های جهانی صهیونیستی بنا شده است، عملیاتی می کنند.
دشمنان اسلام و مسلمین برای افزایش قدرت و سیطره جهانی خود بر پایه مدل تسخیر افکار و تغییر رفتار، نبض سبک زندگی انسان ها را بر طریق دلخواه خود تنظیم کرده و سعی دارند با اشراف اطلاعاتی حداکثری و تسلط همه جانبه خود، شیطان صفتانه برای دستیابی به اهداف خویش، هر گوشه از کره خاکی که بخواهند، دست به جنایت بزنند.
به عنوان مثال یکی از نمونه های بارز استفاده اطلاعاتی از مجموعه ی معلومات بدست آمده و پردازش هدفمند آن را می توان در فتنه آمریکایی- صهیونیستی ۸۸ یافت که دولت جنایتکار آمریکا و ایادی آن با توجه به تحلیل های بدست آمده از فضای مجازی، در طی سالهای مختلف، دست به جذب عناصر خائن و فریب خورده در میان جوانان زده و با تطمیع و تهدید، و از طریق همین شبکه های به اصطلاح اجتماعی صهیونیستی، از آنان استفاده های ابزاری فراوانی نمودند. اسنادی که جولین آسانژ و ادوارد اسنودن و بسیاری از افراد مختلف در سطح جهان از جنایت های مختلف برخی از کشورها به وسیله اینترنت انتشار داده‌اند، جزء کوچکی از فعالیت های سرویس های جاسوسی – تروریستی دولت های صهیونیستی می باشد.
کارکرد این جنگ افزارها، به غیر از اهداف اقتصادی-فرهنگی، دستیابی به هدفی فراتر، یعنی جاسوسی اطلاعاتی می باشد، به طوری که تا کنون توانسته اند از طریق همین جاسوسکده ها، ضربات زیادی بر پیکره اعتقادی و اقتصادی جمهوری اسلامی وارد کنند. نکته مهم وغیر قابل اغماض در مورد شبکه های مجازی همیشه همراه، بُعد جاسوسی آنهاست. جاسوسی و درز اطلاعات، به هیچ شکل مورد قبول نبوده و فطرت انسان آن را نوعی خیانت می‌داند، پس بر این اساس، همه کشورها با آن برخورد می‌کنند. در ایران بر اساس قانون مجازات‌های اسلامی، با هر گونه اقدام علیه امنیت ملی کشور برخورد می شود و فرد خاطی به مجازات محکوم می گردد.
در واقع جاسوسی در ایران، از شاخه‌های محاربه است و این اقدام به هرگونه و شیوه ای از جمله اخلال در امنیت، فاش ساختن اسرار جامعه اسلامی، هموار کردن راه برای نفوذ بیگانگان و یا زمینه‌سازی برای سلطه سیاسی، فرهنگی یا نظامی بر جامعه اسلامی، ممنوع است.
طبق ماده 502 قانون اساسی کشور: «هر کس به نفع یک دولت بیگانه و به ضرر دولت بیگانه دیگر در قلمرو ایران مرتکب یکی از جرایم جاسوسی شود به نحوی که به امنیت ملی صدمه وارد نماید به 1 تا 5 سال حبس محکوم می شود.» پس چگونه است که مسئولان دولتی و غیر دولتی جمهوری اسلامی، با عضویت و فعالیت در این شبکه های ضد اجتماعی، راه را برای جاسوسی دشمنان صهیونیستی هموار می نمایند؟
انتظار می رود، مسئولان کشوری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، و به طور کلی خواص سیاسی و مذهبی، ضمن آگاه سازی مردم در مورد ماهیت جاسوسی این نجس افزارها، زمینه فیلترینگ این شبکه های ضد اجتماعی صهیونیستی را فراهم آورند. به علاوه شایسته است مسئولان مربوطه، با عمل به منویات مقام معظم رهبری در باب فضای مجازی، هرچه سریعتر نسبت به راه اندازی شبکه ملی اطلاعات اقدام و راه ساخت شبکه های اجتماعی بومی برای طراحان و سرمایه گذاران داخلی را هموار نمایند.
